Consult - week 2

Een vraag die we bij het consult gingen stellen was of ons project uitgebreider moest aangezien we nu met 3 zijn. Dit is inderdaad het geval. Heel beknopt zou het mechanisme als volgt moeten zijn: beweging 1 -> overbrenging -> beweging 2 -> overbrenging -> eindbeweging.

Het idee was om de draaibeweging van de molen en het op en neer bewegen van de stoelen te realiseren aan de hand van een combinatie van de volgende 3 principes (zie foto’s).

Maar deze 2 bewegingen kunnen gemakkelijker gemaakt worden. Het onnodig moeilijk maken van het mechanisme zorgt alleen maar voor nadelen (wrijving,…). Hoe meer overbrengingen er gebruikt worden, hoe moeilijker het wordt. Een riem kan bijvoorbeeld hetzelfde.

In de plaats van het mechanisme nutteloos langer te maken zouden we nu moeten focussen op een extra onderdeel erin te steken. Dit kan een vergrendelings- of koppelingssysteem zijn. Door de actie van afbeelding 1 wordt er potentiële energie ingeladen en deze kan/moet benut worden. Anders zou het kunnen dat het kind heel snel daalt (en traag stijgt). De positie waarin het mechanisme op de volgende foto staat is diegene waarbij de potentiële energie stijgt maar nog niet zijn maximum bereikt heeft. We zijn op zoek naar een overbrenging die ervoor zorgt dat deze energie het gemakkelijker maakt voor de ouder om het kind in beweging te laten. Zodat eigenlijk enkel de start van de beweging het zwaarst is voor de ouder.

Zaken die nog vermeld zijn tijdens het consult:

-        Het is de bedoeling dat de ouder het kind in 1 beweging het kind kan doen bewegen (draaiend + op en neer)

-        De tandwiel aan het wiel dat zou zorgen voor de draaibeweging is geen overbrenging.

-        Een rotatie die resulteert in een translatie hebben we al. Rotatie wordt uitgevoerd door de ouder waardoor het kind op en neer gaat. Dit zouden we kunnen combineren met een knikbeweging van de centrale paal of iets anders.

Volgende week zullen we ons mechanisme moeten presenteren aan de hand van een prototype. Dit prototype zal niet volledig moeten werken, want dat is moeilijk met karton maar het mechanisme moet wel duidelijk uitgelegd zijn.

Wat ook vermeld is: kunnen we met de translatie nog iets anders doen?

Er moet ook nagedacht worden over de constraints, in het wilde weg beginnen prototypen is dus niet de bedoeling. Er moet aandacht besteed worden aan de haalbaarheid, hoeveel kilo’s moeten er overgebracht worden, over welke tijdsperiode beschikken we om het kind in gang te zetten? Kwantificeren is dus belangrijk! Welke afstanden zijn er nodig zodat het mechanisme bijvoorbeeld 50 kilo aankan?

Ook kunnen er vragen gesteld worden zoals: Waar gaat het ontwerp naartoe, hoe hoog gaat het kind, …?

Kan er ook met een hefboom gewerkt worden? In plaats van een ronddraaiende beweging om mee te beginnen? Deze hefboom zou dan kunnen zorgen voor een draaiende beweging

De presentatie volgende week valt zo vroeg (week 3) zodat er daarna kan gewerkt worden aan de fine tuning en het dimensionaliseren.

Op 4 oktober komen we samen om met al deze info verder te werken aan ons prototype. Er zal vooral gefocust worden op de potentiële energie niet verloren te laten gaan.

To do’s tegen week 3

-        2^de mechanisme als beveiliging *¹

-        Lijst met constraints *²

-        Prototypes

-        Blog aanvullen: consult en voorbereiding

*¹ veermechanisme: helpt meeveren  om het kind omhoog te krijgen.

*² – als we een veer gebruiken, zal er rekening moeten gehouden worden dat het kind nog in en uit de stoel kan. De rustpositie van de veer kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat die stoeltjes vrij hoog hangen om te beginnen als de veer in de sleuf zou zitten.

- Zorgen dat de veer op de goede positie zit om te starten. De veer kan een positief en een negatief effect hebben. In het positieve geval helpt de veer het mechanisme in gang te zetten en vice versa.

- mechanisme met veer en mechanisme zonder aan elkaar koppelen.